Το ντιβάνι του ψυχολόγου αποτελούσε για χρόνια ένα από τα ισχυρότερα ταμπού για την ελληνική κοινωνία, με τον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο να υφίστανται στην κοινή μας συνείδηση σαν έννοιες ταυτισμένες με το «πρόβλημα» και την «τρέλα».

Χρειάστηκαν δεκαετίες για να φτάσουμε να θεωρούμε συλλογικά ότι όχι μόνο η ψυχική μας υγεία χρήζει σοβαρής και καθημερινής προσοχής, αλλά και ότι το δωμάτιο του ψυχολόγου δεν μεταφράζεται μόνο στην ύπαρξη ενός σοβαρού ψυχικού ζητήματος, αλλά και στην επιθυμία και δέσμευσή μας να γίνουμε οι καλύτεροι εαυτοί μας.

Η σημερινή εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Το ντιβάνι γίνεται πολυθρόνα και το στίγμα που περιβάλλει την ψυχική υγεία και τη θεραπεία μειώνεται σημαντικά. Θα έλεγε κανείς ότι η Ελλάδα βιάζεται πλέον να σταθεί απέναντι από τον ψυχολόγο, σαν να προσπαθεί να κερδίσει τα χαμένα χρόνια που δεν το έκανε. Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, συγγενείς και γείτονές μας, αναζητούν τη βοήθεια ειδικών για να αντιμετωπίσουν τα άγχη και τις φοβίες τους, να βρουν απάντηση στα ερωτηματικά τους για τις σχέσεις τους, την καριέρα τους, τη ζωή τους. Χωρίς ταμπού και καμία ενοχή.

https://www.protothema.gr/ugeia/article/1558503/nea-tasi-oli-i-ellada-sto-divani-tou-psuhologou/